Kiedy spółka po raz pierwszy kieruje propozycję nabycia akcji do kręgu inwestorów, to jest to określane mianem pierwszej oferty publicznej – czyli IPO (z ang. Initial Public Offering).
Czym jest IPO?
Z definicji, jak sama nazwa wskazuje, pierwsza publiczna oferta jest proponowaniem nabycia określonych papierów wartościowych, co ma miejsce na giełdzie po raz pierwszy w przypadku danej spółki. Aby IPO było procesem udanym, niezbędne staje się przygotowanie prospektu emisyjnego (i harmonogramu działań), a także procedura dopuszczenia do obrotu giełdowego w formie postępowania przed nadzorcą. W naszym kraju takim nadzorcą jest Komisją Nadzoru Finansowego. Co więcej, zgodnie z polskim prawem, pierwsza publiczna propozycja musi być skierowana do przynajmniej stu pięćdziesięciu osób albo do nieoznaczonego adresata.
Właściwe zarządzanie IPO
Planowanie IPO Pwc.pl niejednokrotnie rozpoczyna się wiele miesięcy z wyprzedzeniem (przed wejściem na giełdę). Dzieje się tak dlatego, że spółka musi zapewnić zgodność z zadami giełdy papierów wartościowych na której będzie notowana, swoich elementów takich jak:
- księgowość,
- zarządzanie,
- procedury wewnętrzne.
Najpierw spółka (i zazwyczaj jej doradcy) przygotowują dokument sprzedaży albo prospekt. Taki prospekt informuje o wszelkich szczegółach odnoszących się do spółki i staje się dokumentacją sprzedaży w ramach IPO. W takich działaniach mogą, a nawet powinni pomóc spółce: firma handlująca papierami wartościowymi, makler czy też bank inwestycyjny (specjalizujący się oczywiście w emisjach i upoważniony do ich przeprowadzania). Kolejnym krokiem staje się ogłoszenie przez spółkę zamiaru emisji akcji. Może odbyć się to: przed doradców, w gazetach albo w Internecie. Adresatami ofert kupna udziałów lub akcji są bardzo często takie instytucje jak: firmy ubezpieczeniowe, fundusze inwestycyjne i fundusze emerytalne. Czasami, razem z bankami inwestycyjnymi, takie instytucje gwarantują emisję akcji, to znaczy zobowiązują się odkupić akcje, jeśli nie sprzedadzą się one w trakcie IPO.