Decydując się na transakcje z podmiotami, które posiadają rezydencję podatkową poza terytorium Polski, przedsiębiorca musi zwrócić szczególną uwagę na wynikającą z tego specyfikę podatkową. W przypadku wielu popularnych usług należy przy tej okazji zapłacić podatek WHT, stanowiąc ułamek wypłaty, który nigdy nie opuści ram terytorialnych naszego kraju. Kto powinien odprowadzać taki podatek?
Podmioty, których dotyczy podatek u źródła
W sytuacjach, w których pojawia się konieczność zapłaty podatku u źródła, podatnikiem staje się podmiot, który nie ma statusu rezydenta podatkowego na terenie Polski. By taki status uzyskać, przedsiębiorstwo musi wykazać, że jego siedziba znajduje się w Polsce. Alternatywą w tym przypadku jest także ustanowienie polskiej siedziby zarządu.
O ile te warunki nie zostaną spełnione, przychód podatnika musi ulec pomniejszeniu o kwotę podatku u źródła. Ten zryczałtowany podatek u źródła odprowadzany jest przy tym przez płatnika, czyli polskie przedsiębiorstwo, które dokonuje zakupu danej usługi. Już z końcem grudnia 2019 roku w życie wejdą nowe przepisy, regulujące pobór tego rodzaju podatku, które przez przedsiębiorców oceniane są jako zdecydowanie mniej korzystne, niż dotychczasowe.
Zwolnienia z podatku u źródła
Zwolnienia z withholding tax to szeroki temat, dotyczący zarówno określonych kategorii działalności, jak i osiąganych przychodów oraz typu relacji pomiędzy stronami transakcji. Dotyczą one między innymi podmiotów powiązanych ze sobą kapitałowo, przy czym szczegółowe zasady tych powiązań regulują odpowiednie artykuły ustawy. Niekiedy płatnik dysponuje wydanym przez odpowiednie organy certyfikatem rezydencji lub spełnia inne warunki, określone w ustawie jako konieczne do ulgi lub zwolnienia.
Do końca roku 2019 może on skorzystać z tych przepisów, wpłacając do Urzędu Skarbowego niższą kwotę. W kolejnym roku natomiast będą one go obowiązywać tylko wówczas, gdy łączna kwota transakcji z podatnikiem w danym roku podatkowym nie przekroczy 2 000 000 zł. W innym wypadku podatek będzie pobierany od płatnika w pełnej kwocie, a następnie powstanie możliwość ubiegania się o zwrot nadpłaconej różnicy.